Uitsnede uit het schilderij ‘The Graham Children’ (1742), geschilderd door William Hogarth. London, National Gallery.
Vertederend. Dat is het schilderij dat William Hogarth maakte van de kinderen van Daniel Graham, apotheker van de koning (George II, later George III) en het Chelsea Hospital. Vier kinderen bij elkaar, omgeven door symbolen van onschuld, leven en dood.
Het jongetje links, Thomas, zit in een chique bolderkar. Hij leefde nog toen Hogarth hem op het doek neerzette, maar toen de schilder de laatste hand legde aan het tafereel, was het joch overleden. Op de pendule boven Thomas zie je de man met de zeis. Daarmee heeft Hogarth willen uitdrukken dat alles in het leven vergankelijk is.
Henrietta Catherine staat naast de peuter en houdt zijn hand vast. In haar andere hand heeft ze twee kersen. Het feit dat de vruchten rijp zijn om geplukt te worden, is veelzeggend. Of duiden de kersen op de paradijselijke kinderjaren?
Het andere meisje heet Anna Maria (5 jr). Zie haar voetje koket uit steken onder haar met rozen gedecoreerde sitsen jurkje. De 7-jarige Richard Robert is een schavuit. Hij begeleidt met zijn speeldoos op de knie het gekooide zangvogeltje.
Maar dan de cyperse kater.
Die is op de rugleuning van de stoel geklauterd en verlekkert zich bij het zien van de verleidelijke goudvink. Het beestje fladdert en fluit. Niet omdat de muzikale begeleiding zo inspirerend is, maar omdat de kat vervaarlijk dichtbij komt.
Zou de kat soms het gevaar symboliseren dat voortdurend op de loer ligt en het leven bedreigt?
Geef een reactie